ក្មេងទំនើង

នៅ១៩៧៩ប្រទេសកម្ពុជាក្រីក្រណាស់នៅពេលនោះយុវ័យសម័យ

នោះក៍មិនមានភាពហ៊ឺហារដែរ​ ស៊ឹងតែគ្មានខោអាវស្លៀកពាក់ផង។​

រហូតដល់ពេលបច្ចុប្បន្ននេះប្រទេសកម្ពុជាក៍រីកចំរើនគ្រប់វិស័យ

យុវ័យអ៊ីឡូវនៅសម័យនេះមានការខុសផ្លែកពីរមុនឆ្ងាយណាស់។

ដោយសារកត្តាជាច្រើនដែលធ្វើអោយយុវ័យភ្លើតភ្លឺនភាគច្រើនឈានទៅ

ដល់ការលេះបងខ្លួនប្រានដើម្បីមនុស្សដែលខ្លួនស្រលាញ់។

យើងត្រូវគិតថាយើងជាស្រីខ្មែរធ្វើអ្វីកុំអោយហួសប្រពៃណីខ្មែរពីរបុរាណបើរស្រលាញ់គ្នា

ប្រាប់ម៉ាកប៉ាចូលស្តីតាមប្រពៃណីចាស់ទុំពីរបុរាណនាសម័យអង្គរកុំប្រព្រឹត្តនៅអ្វីដែល

អោយហួសព្រោះយើងជាស្រីខ្មែរ។

ក្នុងនាមខ្ញុំជាកូនខ្មែរមួយរូបនិងគេដែរខ្ញុំសូមផ្ដាំផ្ញើដល់អាណាព្យាបាលដែលមានកូនស្រី

គាប់បីរកុំអោយដើរ

លេងច្រើនអាណាព្យាបាលត្រូវតាមដានគ្រប់សកម្មភាពកត្តាសំខាន់ជាគេនៅពេលកូនទៅ

រៀន។រឿងមួយទៀតបារម្មណ៏នោះគឺនៅពេល ពុម្តាយអោយកូនស្រីចំណាក់ស្រុកទៅ

ធើ្វការនៅភ្នំពេញ

តាមកន្លែងដូចជារោងចក្រកាត់ដេរ និង រោចក្រផ្សេងៗទៀត ។..ល...។

ហើយក៍សូមផ្តាំផ្ញើដល់ស្រីៗជាយុវ័យត្រូវគិតថានៅពេលបុរសដែលខ្លួនយើងស្រលាញ់និង

តើគេស្រលាញ់ស្មោះដែរឬក៍អត់។